Pies przewodnik - co powinniśmy wiedzieć?
Pies przewodnik może znacznie ułatwić poruszanie się osobie niewidomej. Przemieszczając się przy pomocy białej laski trzeba mozolnie badać przestrzeń przed sobą - metodą prób i błędów znajdujemy prostopadłe uliczki, drzwi, schody, przystanki i inne obiekty. Gdy teren jest nam dobrze znany, a techniki orientacji przestrzennej prawidłowo opanowane - takie poruszanie się może być stosunkowo skuteczne. Tyle, że do czasu aż nikt nie będzie ingerował w strukturę przestrzeni którą znamy.
Ponadto: każdy kto porusza się z białą laską po mieście wie, że niewłaściwa reakcja ludzi jest zjawiskiem częstym.
Wyższość psa przewodnika nad białą laską jest przeogromna. Psu możemy wydać komendę, którą on wykona korzystając ze swojego wzroku. W ten sposób można przemieszczać się bezpieczniej i sprawniej, nie wspominając już o wygodzie i komforcie. Znacznie prościej jest "poprosić" swojego przewodnika by podprowadził do przystanku, windy, ławki, schodów, drzwi czy kasy w sklepie niż samodzielnie szukać tych obiektów. Przewodnik omija przeszkody - także te na wysokości głowy swojego właściciela.
Pies przewodnik może służyć jedynie komuś, kto nie jest w stanie wykorzystywać swojego wzroku do poruszania się. Chodzi tu o osoby, które w ogóle nie widzą lub mają co najwyżej poczucie światła. Wynika to ze specyfiki pracy z psem.
By ubiegać się o psa przede wszystkim należy być osobą pełnoletnią, samodzielną, aktywną i odpowiedzialną. Psa trzeba wyprowadzać 3-4 razy w ciągu dnia za potrzebą na spacer, musi mieć swój kąt, posłanie i być regularnie, racjonalnie karmiony. Pies przewodnik to nieoceniona pomoc, ale także obowiązek i istota za którą właściciel jest odpowiedzialny.
Prócz niemożności spełnienia powyższych warunków przeciwwskazaniem może być alergia na psią sierść, ślinę itp. Ponadto niepełnosprawność ruchowa może utrudniać, a niekiedy uniemożliwiać współpracę z psem. Trzeba bowiem umieć zapanować nad zwierzęciem.
Co potrafi prawidłowo przeszkolony pies przewodnik?
Prawidłowo przeszkolony pies omija przeszkody, także te na wysokości głowy swojego właściciela. Sygnalizuje o nierówności terenu - to znaczy nie wejdzie dynamicznie na schody, lecz zatrzyma się stając przednimi łapami na pierwszym stopniu - oznaczy go w ten sposób. Analogicznie zasygnalizowany zostanie krawężnik czy bardziej stromy podjazd. Właściciel może wydać psu polecenie by ten podprowadził go do najbliższych drzwi, windy, ławki, przystanku, kasy w sklepie, schodów - przy czym przewodnik rozróżnia schody w dół i schody w górę. W łatwy sposób można uczyć psa nowych komend przydatnych w swoim miejscu zamieszkania tak, by na hasło sklep podprowadził do naszego sklepu osiedlowego, a po usłyszeniu "dom" kierował się w stronę miejsca zamieszkania. Oczywiście nie jest to funkcja analogiczna do "automatycznego pilota", to znaczy musimy na bieżąco kontrolować zachowanie psa. Tym niemniej stanowi to spore ułatwienie.
Życzymy miłej środy!
Koordynatorzy projektu
#opisujemy: dwa zdjęcia przedstawiające naszą absolwentkę Kasię z psem przewodnikiem Milusiem.Zdjęcie 1: Kasia z Milusiem idą przez krakowski dworzec PKP.Zdjęcie 2: przystanek krakowskiego MPK Lubicz i odszukiwanie przez psa przycisku włączającego tablicę z rozkładem jazdy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz