Patryk!!! Dziękuję za Otwartych!

Młody, cichy, stroniący od rozgłosu. Zdolny, ambitny, kreatywny. Potrzebny, pomocny, a tak naprawdę niezastąpiony. Już wiecie kto to taki? Tak oczywiście to Patryk Dudek. Tegoroczny absolwent technikum w Centrum na Tynieckiej, Człowiek, któremu zawdzięczamy #otwarcinakulturę - setki słów, tysiące godzin poświęcone dla projektu. Patryk - BARDZO CI DZIĘKUJEMY! Bądź prosimy z nami, jesteśmy dumni, że znamy takiego Człowieka jak Ty!#opisujemy: zdjęcie jest kolażem 5 małych zdjęć, na których stoją lub siedzą osoby współpracujące w projekcie. Każdy trzyma kartkę z napisem: Patryk!!! Dziękuję za Otwartych!

❗️❗️ MAMY TO ❗️❗️

Dzisiaj wybiło 600 członków na naszej grupie!

Dziękujemy, że jesteście z nami!! ❤️❤️

Koordynatorzy projektu

#opisujemy: na zdjęciu widoczny jest napis dzisiejszego posta.

Teatr STU

Teatr STU został założony w 1966 roku przez Krzysztofa Jasińskiego. To ewenement na polskiej mapie teatralnej. Inicjatywa skupionej wokół Jasińskiego grupy krakowskich studentów, którzy zdecydowali się wyjść ze swoją teatralną działalnością poza mury PWST, ukształtowała jedno z najważniejszych miejsc teatralnych Krakowa. Teatr w swojej długiej historii przeszedł wiele koniecznych dla przetrwania przekształceń, zmierzyć musiał się z wieloma wyzwaniami, jakie niosła zmieniająca się rzeczywistość gospodarcza, polityczna, społeczna. O ciągłości historii i tradycji STU świadczy nie tylko nazwa. „Rodzina STU” nie jest tylko hasłem, określa wielopokoleniową grupę osób, które w ciągu 50 lat wpisały się w historię Teatru i dla których obecność w STU była – i jest – jednym z najważniejszych życiowych doświadczeń. Obecnie w zespole Teatru pozostają artyści, którzy współtworzyli jego pierwsze sukcesy.

Historia Na początku STU postrzegany był jako teatr pokoleniowy, wyrosły na fali buntu kontrkultury lat 60. Stał się synonimem sztuki odważnej, zaangażowanej, alternatywnej dla „oficjalnego” nurtu. Cechą charakterystyczną Teatru STU była ogromna różnorodność propozycji oraz inicjatyw w dziedzinie teatru, plastyki, muzyki, tańca, sztuk audiowizualnych, fonografii, edytorstwa, widowisk plenerowych oraz kultury masowej. Z początkowego okresu działalności pochodzą niezwykle ważne w biografii Teatru STU spektakle: Pamiętnik wariata (1966), Karzeł (1967), Pożądanie schwytane za ogon (1969).

Lata 70. przyniosły Teatrowi popularność nie tylko w kraju, ale i za granicą. On sam stał się jednym z ważniejszych zespołów ówczesnej europejskiej awangardy teatralnej. Legendarny tryptyk, na który złożyły się spektakle Spadanie (1970), Sennik polski (1971) i Exodus (1974) okrzyknięty został głosem młodego pokolenia w dyskusji o współczesnym świecie, krytycznym dialogiem z widownią o kształt przyszłej Polski. Przedstawienia zostały zaprezentowane na najbardziej renomowanych międzynarodowych festiwalach teatralnych. Przez długie lata STU był „teatrem w drodze”. Wędrował po świecie, występując w ponad dwudziestu krajach na czterech kontynentach. W 1975 roku otrzymał status zawodowy, stał się teatrem profesjonalnym w sensie organizacyjnym, zachował jednak niezależność i szczególny klimat teatru alternatywnego. W tym czasie powstały, cieszące się ogromnym powodzeniem, widowiska: Pacjenci wg Mistrza i Małgorzaty Bułhakowa (1976), Szalona lokomotywa (1977), Donkichoteria (1980), Ubu Król (1981), Kur zapiał (1985) grane w niezwykłej przestrzeni namiotu cyrkowego.

Scena STU W 1997 roku powstała Scena STU, a Krzysztof Jasiński został jej dyrektorem artystycznym. W latach 90. i pierwszej dekadzie XXI wieku olbrzymią popularnością cieszyły się organizowane w Teatrze STU benefisy, prezentujące znanych ludzi kultury, sztuki i nauki (nagrywane i transmitowane przez TVP 2). Teatr STU obecnie jest sceną repertuarową, kontynuującą najlepsze tradycje teatru aktorskiego. Pozostaje niezmiennie otwarty na to, co nowe w dramaturgii, stwarza przyjazne warunki debiutu ciekawym osobowościom reżyserskim i aktorskim. Programowo wprowadza także do repertuaru teksty z kanonu dramaturgii polskiej i światowej. Zainteresowaniem widzów Teatru od lat niezmiennie cieszą się spektakle: Wariat i zakonnica (1986), Hamlet (2000), Zemsta (2004), Biesy (2007), Szczęśliwe dni (2007), Król Lear (2010). Od 1 stycznia 2019 roku Krakowski Teatr STU jest Instytucją Kultury Miasta Krakowa.

Znani aktorzy związani z Krakowskim Teatrem Stu: Iwona Bielska Sonia Bohosiewicz Krzysztof Globisz Dariusz Gnatowski Andrzej Grabowski Mikołaj Grabowski Bolesław Greczyński Aleksander Krupa Zuzanna Leśniak-Goulais Olgierd Łukaszewicz Jan Peszek Beata Rybotycka Bogdan Słomiński Jerzy Stuhr Anna Tomaszewska Jerzy Trela Halina Wyrodek Andrzej Zaucha Jerzy Zoń Poeta – Leszek Aleksander Moczulski

Plastycy: Anna Wejman Dorota Ogonowska Jan Sawka Eugeniusz Get-Stankiewicz

Kompozytorzy: Marek Grechuta Janusz Grzywacz Jan Kanty Pawluśkiewicz Janusz Stokłosa Krzysztof Szwajgier

[źródło: https://www.scenastu.pl/teatr/historia/]

Życzymy miłego piątku! Koordynatorzy projektu

#opisujemy: na zdjęciu widoczny jest budynek Teatru STU. [zdjęcie pobrano ze strony Teatru STU - link: http://www.wedrowaniestu.pl/historia-teatru-stu/#!]

---------------------------------- Teatr Stu

Opowiemy o działalności muzycznej Pani Kasi Hrynkiewicz

Centrum dla Niewidomych i Słabowidzących w Krakowie, przy ulicy Tynieckiej, zawsze rozbrzmiewało muzyką! Dzisiaj opowiemy o działalności muzycznej pani Kasi Hrynkiewicz!!

Zespół Dzieci Pani Kasi działał w naszym Centrum w latach 1993 – 1996, po czym „Dzieci” podrosły i zmieniły nazwę na Trochę Starsi. Pod tą drugą nazwą zespół kontynuował swoją działalność nieprzerwanie do 2000 roku, kierownikiem artystycznym zespołu była mgr Katarzyna Hrynkiewicz. Zespół brał udział w wielu konkursach i festiwalach piosenki zdobywając liczne nagrody.

Osiągnięcia zespołu na szczeblu wojewódzkim i ogólnopolskim: 1993 – Festiwal Piosenki Dziecięcej w Krakowie – I Nagroda 1993 – Tęczowy Music Box – Ogólnopolski Konkurs TVP1 „Odkrywamy Talenty” – I Nagroda – Złota Nutka 1995 – Wojewódzki Konkurs Poezji Śpiewanej w Krakowie – Nagroda Grand Prix 1995 – Ogólnopolski Festiwal Piosenki Religijnej w Częstochowie – „EXODUS” _ I Nagroda 1996 – Ogólnopolski Festiwal Kultury Niewidomych „Widzieć Muzyką” w Kielcach – Nagroda Grand Prix 1997 – Ogólnopolski Festiwal Piosenki Czerwonokrzyskiej w Krajence – II Nagroda 1998 – Ogólnopolski Festiwal Niepełnosprawnych „Górka i Przyjaciele” w Busku – Zdroju – I Nagroda 1998 – Ogólnopolski Festiwal Piosenki Maryjnej w Bochni „Ad Gloriam Deiparae” – I Nagroda 1998 – Międzynarodowy Festiwal Piosenki Patriotycznej i Religijnej w Dębicy – Nagroda Grand Prix 2000 – Jubileuszowy Przegląd Szkolnictwa Specjalnego w Skawinie – Nagroda Specjalna za dotychczasowe osiągnięcia zespołu

Zespół nagrał dwie kasety magnetofonowe: · „Pod naszym niebem” – ulubione piosenki zespołu · „Truchleje zła moc” – Kolędy i Pastorałki

1. Zespół Dzieci Pani Kasi (później Trochę Starsi) - „Pieśń Odchodzących” 1994 rok - wspomnienie o zespole: Marzena Jarczyk (voc, flety proste), Agnieszka Mołczan (voc, flety proste), Monika Kubańska (voc), Renata Wojewoda (voc), Agnieszka Gadocha (voc) Luiza Wijata (voc), Aleksandra Gudacz (voc), Agnieszka Zamojska (voc), Piotr Tarasewicz (instrumenty klawiszowe, voc), Jacek Truty (voc), Krzysztof Brożek (voc), Bożena Kotkowska (skrzypce), Katarzyna Hrynkiewicz (fortepian) https://www.youtube.com/watch?v=XYvrXzxQUsI 2. Zespół Trochę Starsi - Piosenka „Orawa” – Międzynarodowy Kongres ICEVI Kraków 2000 -Filharmonia Krakowska. Zespół w składzie: Marta Popiołek (skrzypce), Katarzyna Goik (flet poprzeczny, voc), Agnieszka Mołczan (voc), Jacek Truty (voc), Aleksandra Gudacz (voc), Marzena Jarczyk (voc), Monika Kubańska (voc), Renata Wojewoda (voc), Barbara Filipowska – gościnnie (voc), Piotr Tarasewicz (instrumenty klawiszowe, voc), Katarzyna Hrynkiewicz (fortepian) https://www.youtube.com/watch?v=1uPgS4reHK8&list=PLbvg15ZyEy-4ymK6QhOc4VjwjZm3qVn0m&index=7

Życzymy miłego czwartku! Koordynatorzy projektu

#opisujemy: zdjęcie przedstawia Panią Kasię Hrynkiewicz z uczniem Mateuszem podczas nagrania w studio.

Znani i lubiani: Magdalena Wadowska

„Głos jest Twoją wizytówką”

Pani Magdalena Wadowska mówi o sobie:

W życiu prowadzi mnie głos serca, który odkąd pamiętam mówił: „idź za dźwiękiem i rozmową z drugim człowiekiem.” W pierwszej kolejności świat postrzegam dźwiękiem. Wychowałam się na audiobajkach z kaseciaków, słuchowiskach i radiu. I w dorosłym życiu radio stało się moją pasją i pracą. Kilkunastoletnie doświadczenie zawodowe zdobyłam (Radio Kraków, radiowa Trójka, Studiu Reportażu i Dokumentu PR , Jedynka, Dwójka, GW Duży Format) pracując z mikrofonem w terenie, prowadząc setki audycji, programy z udziałem publiczności, koncerty, wywiady ze znanymi ludźmi (Rafał Sonik, Marek Kamiński, Jaś Mela, Danuta Wałęsa, Stanisława Celińska, Tomasz Stańko, Anna Dymna, Leszek Możdżer, Zbigniew Wodecki…). Jestem autorką wielu wyróżnionych i nagrodzonych reportaży (Grand Press, Grand PIK, Watergate SDP, Dziennikarz Roku 2009 - nagroda małopolskich dziennikarzy). Od kilku lat pracuję jako trener głosu i komunikacji biznesowej w tematyce: emisji głosu, wystąpień publicznych on-offline.

Życzymy miłego piątku! Koordynatorzy projektu

#opisujemy: na zdjęciu widoczna jest Pani Magdalena Wadowska. [zdjęcie pobrano ze strony Facebook'owej Pani Magdaleny]

--------------------------------------------------------------------- Magdalena Wadowska - Zarabiaj Głosem

Fundacja Cantito

Pomagają muzyką

W ich życiu jest na pierwszym planie. Jedni piszą teksty, inni nabywają nowe umiejętności instrumentalne. Wszystkich jednak łączy miłość. Miłość do muzyki.

A wtorki w Krakowie rozśpiewane

Niewielkie pomieszczenie. W nim fortepian i kilka krzeseł. Monika, Adrian, Agnieszka, Natalia, Mateusz i Karol spotykają się tu, żeby poćwiczyć przed kolejnymi koncertami.

- Nasza organizacja powstała w 2012 roku - opowiada Monika Flaga, prezes Fundacji Artystycznej Cantito. - Wspieramy niepełnosprawnych, uzdolnionych muzycznie artystów, którzy bardzo chcieliby rozwinąć swój talent. W wielu przypadkach nie mogliby tego robić, bo wyjazdy na warsztaty muzyczne czy zakup instrumentów wiążą się z ogromnymi kosztami.

Wiceprezes Adrian Wyka dodaje: - Dajemy tym ludziom nadzieję i wiarę we własne możliwości. Pokazujemy, że niepełnosprawność nie powinna przekreślać ich artystycznej drogi. - Cotygodniowe próby pozwalają nam nie tylko rozwijać się muzycznie. Nie jesteśmy jedynie kolegami z pracy, łączy nas przyjaźń - mówi Agnieszka Łozińska, z fundacją związana od początku jej istnienia. - Zawsze możemy czegoś się od siebie nauczyć. Na przykład Monika jest specjalistką od porad kuchennych, Adrian to nasza technologiczna pomoc, każdy z nas ma inne zainteresowania. Możemy wymieniać się doświadczeniami. Udowadniamy innym, że brak wzroku w niczym nie musi przeszkadzać. Na pewno czasami ogranicza, ale nie uniemożliwia normalnego życia.

Słuchają uwag, dopracowują piosenki wokalnie i instrumentalnie. - Czasami jest tak, że każdy z nas ma inny pomysł na jakiś utwór. Ważne to szanować zdanie drugiego, nie narzucać swojego, co w grupie wcale nie jest proste – opowiada Agnieszka.

Hej, od Krakowa jadę

Plakaty wiszące w sanatorium zachęcają do uczestnictwa w koncercie. Na początku mocno zaciekawieni, z czasem poddający się wesołej atmosferze kuracjusze, zaczynają śpiewać razem z wokalistami. - Przyjechaliśmy do Państwa z dalekiej krainy, która nazywa się... Kraków - mówi Monika, a na sali słychać śmiech. - Państwa tak bawi, że Kraków, czy że daleka kraina? - pyta, uśmiechając się.

Nie bez znaczenia jest fakt, że prezes fundacji to muzykoterapeuta. Dobrze wie, że przebywanie ze sztuką ma doskonały wpływ na psychikę. - Staramy się pokazać starszym ludziom, że chociaż nie widzimy, umiemy się z siebie śmiać. Wydaje mi się, że jeśli widzą na scenie ludzi grających utwory z ich młodości, sami chociaż na moment zapominają o swojej chorobie - opowiada z uśmiechem Agnieszka.

Koncert trwa godzinę, ale publiczność często domaga się bisów. - A teraz zagra dla Państwa Karol Radwan - Adrian świetnie czuje się w roli konferansjera. - Karol, pokaż Państwu całą swoją wysokość!

Pianista wstaje i rozlegają się gromkie brawa. Jest absolwentem szkoły muzycznej II stopnia w Krakowie. Dzięki fundacji zaczął odkrywać, ile radości może dać granie muzyki rozrywkowej. - Do tej pory grałem głównie klasykę. Zdarzało mi się akompaniować wokalistom, ale były to raczej sporadyczne przypadki. Teraz mogę poimprowizować, pobawić się muzyką. To bardzo rozwijające doświadczenie.

Zdarzają się także zabawne i nieprzewidziane sytuacje, jak ta, kiedy Adrian z Moniką niechcący zdradzili publiczności, że Karol jest wiecznie głodny. Jedna z pań przyniosła wtedy każdemu owoce i słodkie bułki. - To było śmieszne i bardzo miłe - wspomina instrumentalista. - Nie każdy ma odwagę, żeby do nas podejść, porozmawiać, ale najczęściej ludzie gratulują, zatrzymują się, żeby zamienić kilka słów. Niektórzy nas podziwiają… Mówią też, że się bardzo wzruszyli.

Jedną z atrakcji były kiedyś muzyczne krówki Cantitówki, które miały zachęcać do oddawania jednego procenta podatku na Fundację Artystyczną Cantito, posiadającą status Organizacji Pożytku Publicznego. - Jak w każdej pracy są blaski i cienie. Tym pozytywnym aspektem jest to, że widzimy, jak cieszy ludzi takie śpiewanie. Ale prawda jest też taka, że ciężko pozyskać pieniądze na nasze cele statutowe. Teraz chętniej wspiera się leczenie chorych ludzi czy zwierząt niż to, że niepełnosprawnym można pomóc poprzez sztukę. W Polsce istnieje wiele wszelkiego rodzaju fundacji, więc ciężko jest znaleźć darczyńcę, który zechce pomóc właśnie nam - mówi prezes Monika Flaga.

Śpiewać każdy może

W 2014 roku fundacja zorganizowała I Ogólnopolski Festiwal Piosenki Krakowskiej. Od początku lutego każdego roku można było zgłaszać się do jego V edycji. - Od zawsze podkreślaliśmy, że to ma być impreza dla wszystkich, nie tylko dla niepełnosprawnych. Wystąpić mógł ten, kto zaśpiewał dwie piosenki związane z Krakowem. **Nie liczył się jedynie wokalista pochodzący z tego miasta, ale także to, że np. tu studiował. Znaczenie miał kompozytor lub krakowski autor tekstu** – przedstawia ideę Monika Flaga. - Maj i czerwiec to był gorący festiwalowy okres. Lubiłam atmosferę przesłuchań uczestników. W każdej edycji odkrywało się kogoś nowego. Jedni wokaliści śpiewali a cappella, inni z akompaniatorem. Jedni szukali utworów mniej znanych, drudzy śpiewali te najbardziej popularne i kojarzące się z Krakowem – mówi Agnieszka.

Na zwycięzców czekały cenne nagrody, ale, co najważniejsze, oceniani byli oni przez profesjonalnych krakowskich muzyków, takich jak: Basia Stępniak-Wilk czy Lidia Jazgar. - Oczywiście oprócz radości był stres: czy znajdziemy sponsorów, czy ci, którzy zgodzili się ufundować nagrody w poprzednim roku, zgodzą się ponownie – podkreśla Adrian, zajmujący się finansową stroną przedsięwzięcia. - Ludzie naprawdę byli zadowoleni z tego, że u nas zaśpiewali. Czy wygrali, czy nie, nie miało to znaczenia. Mogli się pokazać, mogli zawrzeć nowe znajomości, po koncercie finałowym przychodzili do nas, dziękowali, gratulowali świetnej organizacji, to dodawało skrzydeł i sprawiało, że chciało się myśleć o kolejnym festiwalu – uśmiecha się Monika. - Najbardziej zdziwił nas fakt, że nikt nigdy w Krakowie nie wymyślił takiej imprezy. Przecież to miasto kojarzone z bogactwem kulturalnym - mówi Adrian. - I naprawdę wszyscy uczestnicy byli ważni. Niesamowicie wzruszyli mnie starsi ludzie, śpiewający zapomniane krakowskie szlagiery. Ci najmłodsi też sprawiali, że ściskało się serce, bo jak to dzieci, byli po prostu uroczy - wzrusza się Agnieszka.

Krakowskie kolędowanie

Od października zaczyna robić się świątecznie. Wszystko przez przygotowania do Wielkiego Koncertu Kolęd. W tym roku zorganizowano go po raz piąty. Najpierw trzeba ustalić kto i co zaśpiewa, potem zaaranżować materiał instrumentalnie. - To trudne, ale ubogacające doświadczenie. Zapraszamy do wspólnego kolędowania ludzi, których poznaliśmy na festiwalu, ale śpiewają z nami także uczniowie i absolwenci Szkoły Przysposabiającej do Pracy przy ulicy Tynieckiej. To niezwykle wrażliwe i muzykalne młode osoby. Smutna prawda wygląda tak, że niewielu chce z nimi współpracować. To nie są łatwe próby, bo oprócz deficytu wzrokowego jest także upośledzenie intelektualne. Wiemy jednak, że oni potrzebują więcej czasu, że jeśli tylko im się go poświęci, poradzą sobie z trudnym repertuarem – zapewnia prezes fundacji.

W tegorocznym koncercie wiceprezes Adrian Wyka po raz kolejny pokazał swoje umiejętności jako gitarzysta basowy, a Monika Flaga zagrała na oboju. - Jestem co prawda nowicjuszem, dlatego wiele sytuacji scenicznych może mnie zaskoczyć. Wszystko biorę na słuch, przez co czasami zdarza się, że gram nie to, co powinienem lub wybijam się z rytmu. Ale i tak sprawia mi to ogromną radość i chcę to robić dalej.

Krakowska publiczność jest przyzwyczajona do wysokiego poziomu koncertów. To dla nich czas na to, aby zatrzymać się w codziennym biegu, posłuchać kolęd i pastorałek, zastanowić się nad sobą i uronić łzę.

Mamy nadzieję, że jak najwięcej osób usłyszy o naszej fundacji. Bo tylko wtedy będziemy mogli nadal się rozwijać, przecież pomagając innym, najprościej pomaga się sobie.

Życzymy miłego czwartku! Koordynatorzy projektu

#opisujemy: zdjęcie 1,2: zdjęcia z koncertu Fundacji Cantito

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Karol Radwan, Monika Flaga, Agnieszka Łozińska, Natalia Lewandowska, Oliwia Julia Serafin

ZWYCIĘZCA KRZYŻÓWKI NR 4/2020

Uprzejmie informujemy, że zwycięzcą krzyżówki nr 4/2020 jest Julia Jarmusiewicz. GRATULUJEMY!

Hasło z krzyżówki to: Artur Dziurman.

Następna krzyżówka już jutro (30 czerwca 2020 roku)

Koordynatorzy projektu

#opisujemy: na zielonym tle w lewym górnym rogu widnieje logo projektu, a tuż na przeciwko niego - po prawej stronie napis: "Zwycięzca Krzyżówki nr 4/2020". Pod tym napisem widnieje imię i nazwisko zwycięzcy, a tuż pod nim słowo "Gratulujemy!"

Wakacje w nietypowym 2020 roku

Wakacje, zawsze wyczekiwane, zaplanowane, przepełnione marzeniami….. Te wakacje na pewno nie będą takie same jakżeśmy sobie wyobrażali. Jutro we wszystkich szkołach odbyłby się apel podsumowujący przebieg roku szkolnego 2019/2020, gdzie by wręczono świadectwa wyróżnionym uczniom za bardzo dobre wyniki w nauce. Niestety, apelu nie będzie. Nie będzie takiego zakończenia roku jaki byśmy sobie wyobrażali. Pandemia COViD-a zrujnowała też w większości nasze plany wyjazdowe na wakacje.

Ale mimo wszystko trzeba odnaleźć plusy i nie załamywać się! To co ma być – będzie, a to co miało być – kiedyś do nas wróci.

Również My - Koordynatorzy projektu „Otwarci na kulturę” chcielibyśmy też odnaleźć plusy z tego co udało nam się zdziałać przez te kilka miesięcy. Powiemy tyle: JESTEŚMY POD WRAŻENIEM, że udało nam się stworzyć coś takiego, co na samym początku było skazane na upadek. Ale my się nie poddaliśmy i można powiedzieć, że wykorzystaliśmy dobro internetu, dzięki któremu powstał tak niesamowity projekt.

Od 21 marca czyli od momentu, gdy nasz projekt postanowiliśmy odwiesić do dnia 22 czerwca br. opublikowaliśmy na naszej grupie na Facebooku 123 posty;

21 kwietnia 2020 roku utworzyliśmy kanał na YouTube na którym zamieściliśmy do 24 czerwca 2020 roku 49 niespodzianek;

W trakcie wakacji nasz projekt będzie nadal działał. Natomiast zważając na fakt, że wakacje to czas odpoczynku i przede wszystkim odetchnięcia od komputera, którego większość z nas przez ostatni okres ma już dość, postanowiliśmy okroić publikacje postów na naszej grupie na Facebooku i niespodzianek na naszym kanale YouTube.

Nowy harmonogram publikacji postów będzie obowiązywał od poniedziałku 29 czerwca 2020 roku do odwołania, a prezentuje się on następująco:

· Poniedziałek – bez publikacji postów i niespodzianek na naszym kanale YouTube; · Wtorek: godzina 10:00 post: konkurs pt. „Krzyżówkowa zagadka”, natomiast o godzinie 15:00 na naszym kanale YouTube wyląduje niespodzianka z serii „Przyjaciele i znajomi Tynieckiej”. · Środa: bez publikacji postów i niespodzianek na naszym kanale YouTube; · Czwartek: godzina 10:00 post, natomiast o godzinie 15:00 na naszym kanale YouTube wyląduje niespodzianka z serii „To się nie dzieje – kącik belfra”. · Piątek: godzina 10:00 post, natomiast o godzinie 15:00 na naszym kanale YouTube wyląduje niespodzianka z serii „Artyści dla Tynieckiej”. · Sobota i niedziela bez publikacji postów i niespodzianek.

Jednocześnie pragniemy poinformować, że będziemy publikować dodatkowe posty na naszej grupie na Facebooku jeżeli zaistnieje taka potrzeba.

Tak jak na samym początku wspomnieliśmy 26 czerwca 2020 r. rozpoczynają się WAKACJE, czas zasłużonego odpoczynku, po ciężkiej, wytężonej pracy. Wszystkim uczniom i ich rodzicom, nauczycielom życzymy radosnego spędzania czasu wolnego, dobrej pogody, wielu niezapomnianych przygód, ciekawych zdarzeń i spotkań z niezwykłymi ludźmi. Niech troski i smutki przeminą, a trudne sprawy znajdą pozytywne rozwiązanie. Nabierzcie sił i energii!!!

Koordynatorzy projektu

#opisujemy: zdjęcie 1: Wybrzeże morza Bałtyckiego w Jastrzębiej Górze; zdjęcie 2: Jezioro Ostrzycke z łodzią; zdjęcie 3: Jezioro Dąbrówka w okolicy Salino- Kaszuby; zdjęcie 4: Zamek w Łańcucie - fragment z ogrodem; zdjęcie 5: Chęciny - widok na zamek;

Znani i lubiani: Aleksander Klepacz

„Najważniejsze w życiu to umieć się podnosić”

Aleksander Klepacz – Olek - urodził się 18 czerwca 1966 w Częstochowie – polski wokalista, autor tekstów i piosenek, lider grupy Formacja Nieżywych Schabuff.

Artysta, którego pasją - oprócz muzyki - jest nowoczesna edukacja, udostępnia w Internecie czytane przez siebie fragmenty powieści Tove Jansson o Muminkach. Przygotowuje też swoje solowe koncerty on-line - bez udziału publiczności.

Formacja Nieżywych Schabuff powstała w pierwszej połowie lat 80. W 1988 roku Olek Klepacz i Wojtek Wierus z przyjaciółmi weszli do studia „Trójki” gdzie powstała ich pierwsza płyta "Wiązanka melodii młodzieżowych", która ukazała się już w 1989 roku i to właśnie z tego albumu pochodziła najpopularniejsza piosenka radiowego debiutu "Klub Wesołego Szampana".

Piosenki Olka Klepacza i Formacja Nieżywych Schabuff śpiewa cała Polska, a najbardziej znane to: „Swobodny Dżordż” „Kiedy zamykam oczy” „Klub wesołego szampana” „Centrum wynalazków” „Pta pta” „Faja '89” „Pieśń o Josarianie Szabalala” „Krótka pieśń o miłości” „A Bright People Ball” „Hej, kochanie” „Baboki” „Gwiazdorzy porannej zorzy” „Melodija” „Żółty rower” „Krystyny” „Lato” „Moja mała schizofrenia” „Serce w butonierce” „Zazuzi” „Gołe baby” „Da da da” „Mów mi Elvis” „Supermarket” „Bułgaria” "Ławka”

Życzymy miłej środy! Koordynatorzy projektu

#opisujemy: na zdjęciu widoczny jest Pan Aleksander Klepacz. [zdjęcie pobrano ze strony www.polskieradio.pl]

Studio Piosenki

Studio Piosenki - to działający zespół muzyczny przy ZSiP Centrum dla Niewidomych i Słabowidzących - Tyniecka nasze sprawy.

Zespół wokalno - instrumentalny STUDIO PIOSENKI działa w naszej placówce od 2009 roku.

W skład zespołu wchodzą uzdolnieni wokalnie uczniowie wszystkich szkół Centrum oraz chętni i zaprzyjaźnieni z zespołem absolwenci. W repertuarze zespołu znajdują się piosenki popularne, poetyckie, patriotyczne, religijne, turystyczne oraz autorskie kierownika i założyciela zespołu p. Katarzyny Hrynkiewicz. Zespół każdego roku bierze udział w wielu imprezach szkolnych i pozaszkolnych, często wyjeżdża na różnego rodzaju konkursy i festiwale piosenki. Skład zespołu zmienia się każdego roku, odchodzą uczniowie którzy żegnają się ze szkołą, dochodzą wciąż nowi członkowie. Od początku istnienia Studia Piosenki przewinęło się przez zespół kilkudziesięciu uczniów, wokalistów i instrumentalistów. W czerwcu 2012 roku zespół STUDIO PIOSENKI wydał swoją pierwszą płytę pt. „Wygrajmy Razem”. Płyta została nagrana w szkolnym studio nagrań w ramach projektu edukacyjnego z muzyki w Gimnazjum Nr 68.

Gdzie koncertowali i jakie nagrody wygrali? – to w poniższym opisie. Zapraszamy również do wysłuchania nagrań – tych utworów należy wysłuchać!!!

1. Studio Piosenki Koncert z orkiestrą w Centrum Sztuki Japońskiej Manggha - Piosenka „Wygrajmy razem” - 2012 rok Zespół w składzie: Karolina Samoćko (voc), Kasia Mazurkiewicz (voc), Milena Młodzianowska (voc), Ania Kłos (voc), Mateusz Popis (instrumenty perkusyjne), Krystian Dziuba (fortepian) https://www.youtube.com/watch?v=EVqzpEZgj2Q&list=PLbvg15ZyEy-4ymK6QhOc4VjwjZm3qVn0m&index=6

2. Studio Piosenki na XV Ogólnopolskim Festiwalu Kolęd i Pastorałek w Oświęcimiu – 2020 rok Kolędy: „Idzie Kolęda”, „Zaśnij Dziecino” Zespół w składzie: Kamil Szymański (voc), Wiola Brągiel (voc), Oliwia Suder (voc), Anita Mikołajczyk (voc), Aleksandra Koperny (voc), Marcin Joneczko (voc), Mateusz Popis (instrumenty perkusyjne), Katarzyna Hrynkiewicz (fortepian) https://www.youtube.com/watch?v=HkkWbfU-ejc

3. Studio Piosenki - szkolny koncert WOŚP 2020 – „Idzie Kolęda” – 2020 rok Zespół w składzie: Oliwia Suder (voc), Anita Mikołajczyk (voc), Aleksandra Koperny (voc), Marcin Joneczko (voc), Mateusz Popis (instrumenty perkusyjne), Katarzyna Hrynkiewicz (fortepian) https://www.youtube.com/watch?v=mY3pVcr_qAk

4. Studio Piosenki Koncert Galowy Świętokrzyskiego Konkursu Pieśni Patriotycznej - Piosenka „Taki kraj” – Kielce 2017 Zespół w składzie: Karolina Samoćko (voc), Sandra Matysiak (voc), Wiola Brągiel (voc), Kamil Szymański (voc), Marcin Joneczko (voc), Natalia Lewandowska (voc), Anita Mikołajczyk (voc), Aleksandra Matuszek (voc), Andrzej Barć (akordeon), Katarzyna Hrynkiewicz (instrumenty klawiszowe) https://www.youtube.com/watch?v=oH_eXUC0k6Q

5. Studio Piosenki – nagranie w sali ks - Piosenka „Skrzydlate ręce” Zespół w składzie: Mieczysław Mateusz Bąk (skrzypce, voc), Oliwia Julia Serafin (voc), Anita Mikołajczyk (voc), Ania Kłos (voc), Kacper Domagała (akordeon), Katarzyna Hrynkiewicz (pianino) https://www.youtube.com/watch?v=9J6Ddzz9zgI&list=PLbvg15ZyEy-4ymK6QhOc4VjwjZm3qVn0m

6. Studio Piosenki Koncert z orkiestrą – Aula Akademii Muzycznej w Krakowie „W mroku jest tyle światła” - 2014 rok Zespół w składzie: Klaudia Mikina (voc), Karolina Gajek (voc), Natalia Lewandowska (voc), Kasia Mazurkiewicz (voc), Ania Kłos (voc), Mateusz Popis (kahon), Katarzyna Hrynkiewicz (Fortepian) https://www.youtube.com/watch?v=3KuYjISyP9s&list=PLbvg15ZyEy-4ymK6QhOc4VjwjZm3qVn0m&index=4

Osiągnięcia zespołu na szczeblu wojewódzkim i ogólnopolskim: Finaliści IV Ogólnopolskiego Festiwalu Piosenki „Integracja Malowana Dźwiękiem” w Bochni – czerwiec 2011 Wyróżnienie na XIX Ogólnopolskim Festiwalu Piosenki Maryjnej w Bochni – październik 2011

I Nagroda w małopolskich eliminacjach do Międzynarodowego Festiwalu Kolęd i Pastorałek w Będzinie w kategorii zespoły oraz Nagroda Specjalna za najlepiej wykonaną polską kolędę tradycyjną – grudzień 2012

II Nagroda w Wojewódzkim Konkursie Kolęd i Pastorałek – Kraków, luty 2013

Wielka Buława Lajkonika– I nagroda na XI Przeglądzie Teatralno – Muzycznym „O Buławę Lajkonika” – Kraków, kwiecień 2013

Nagroda Grand Prix na IV Festiwalu Twórczości Patriotyczno – Religijnej „Pomnik Patrioty” – Mogilany, listopad 2013

Wyróżnienie na VI Podgórskim Festiwalu Osób Niepełnosprawnych – Kraków, kwiecień 2014

I Nagroda w Wojewódzkim Konkursie Kolęd i Pastorałek – Kraków, styczeń 2015

Wyróżnienie na XXI Międzynarodowym Festiwalu Kolęd i Pastorałek – Będzin, styczeń 2015

Wielka Buława Lajkonika– I nagroda na XIV Przeglądzie Teatralno – Muzycznym „O Buławę Lajkonika” – Kraków, czerwiec 2016

II Nagroda na III Ogólnopolskim Festiwalu Twórczości Osób Niewidomych i Słabowidzących O.K.U.L.A.R – Warszawa Studio im. Agnieszki Osieckiej, radiowa Trójka - grudzień 2016

Finaliści X Ogólnopolskiego Festiwalu Piosenki „Integracja Malowana Dźwiękiem” w Bochni – maj 2017

I Nagroda w IV Świętokrzyskim Konkursie Pieśni Patriotycznej „Patriotyzm wśród nas – Wolność znaczy Ojczyzna” – Europejskie Centrum Bajki w Pacanowie – październik 2017

I Nagroda w XV Krakowskim Jubileuszowym Konkursie Tradycyjnej Pieśni i Piosenki Polskiej z okazji 100 rocznicy Odzyskania przez Polskę Niepodległości – listopad 2017

I Nagroda w Wojewódzkim Konkursie Kolęd i Pastorałek – Kraków, styczeń 2018

I Nagroda „Wielka Buława Lajkonika” podczas XVI Małopolskiego Przeglądu Teatralno – Muzycznego org. przez Centrum Młodzieży – Kraków, czerwiec 2018

II Nagroda na XXV Międzynarodowym Festiwalu Kolęd i Pastorałek im. Ks. Kazimierza Szwarlika – Będzin, styczeń 2019

I Nagroda w II Małopolskim Konkursie Piosenki Polskiej „Co nam w duszy gra” – Kraków, czerwiec 2019

I Nagroda w XV Ogólnopolskim Konkursie Kolęd i Pastorałek „Hej, kolęda, kolęda” – Oświęcim, styczeń 2020

Życzymy miłego poniedziałku! Koordynatorzy projektu

#opisujemy: zdjęcie nr 1: Ania Kłos na Festiwalu Zaczarowanej Piosenki. zdjęcie nr 2: Festiwal Piosenki Patriotycznej i Religijnej w Mogilanach. zdjęcie nr 3: Festiwal Twórczości Niewidomych OKULAR. zdjęcie nr 4: Festiwal Twórczości Niewidomych OKULAR. zdjęcie nr 5: Festiwal Twórczości Niewidomych OKULAR. zdjęcie nr 6: Festiwal Twórczości Niewidomych OKULAR. zdjęcie nr 7: Integracja Malowana Dźwiękiem w Bochni. zdjęcie nr 8: Jarmark Świętojański w Kętach.